مقابله با آزار جنسی در محیط کار نیازمند یک مجموعه سیاستهای هماهنگ، هدفمند و چندسطحی است. برای پیشگیری موثر، ابتدا باید قوانین روشن و الزامآور داشته باشیم؛ قوانینی که علاوه بر تعریف دقیق آزار، پیامدها و مجازاتهای مشخص را نیز ارائه دهند.
در روزهای اخیر، قانون بازنشستگی در ایران دستخوش تغییراتی شده که مهمترین آن افزایش سن و سابقه لازم برای بازنشستگی است. این اصلاحات که از سال ۱۴۰۳ اجرایی شده، با هدف پایدارسازی صندوقهای بازنشستگی، شرایط دریافت مستمری را برای مردان و زنان سختتر کرده و امکان بازنشستگی زودهنگام را محدودتر ساخته است.
براساس آنچه محمدباقر قالیباف در سال ۱۴۰۰ عنوان کرده است، ۵۲ درصد از جمعیت ۵ میلیونی زنان سرپرست خانوار، فاقد بیمه و مستمری هستند. بنابراین در شرایط بحران، امکان بهرهمندی از بیمه بیکاری، درمان رایگان یا خدمات حمایتی را ندارند و در این وضعیت بحرانی (جنگ ایران و اسرائیل)، که حتی افراد شاغل در اقتصاد رسمی نیز نسبت به آینده اقتصادی خود دچار اضطراب شدهاند، چنین زنانی با محرومیت از حداقل امنیت شغلی و اقتصادی، هر روز به مرز فروپاشی معیشتی نزدیکتر میشوند.
زنجان با ۲۲.۳٪ بالاترین نسبت اشتغال زنان را در کشور دارد و پس از آن گیلان، خراسان شمالی و اردبیل قرار میگیرند. این شاخص نشان میدهد چه درصدی از زنانِ در سن کار، در فعالیتهای اقتصادی مشارکت دارند.
نقش پررنگ صنایع دستیِ بومی و خانگی در استانهایی مانند زنجان، یکی از اصلیترین دلایل مشارکت اقتصادی بالاتر زنان در این استانها است.
بخش خدمات کشور که اصلیترین قسمتی است که اکنون کارگران زن در آن مشغول به کار هستند را باید یکی از تقریبا بی ضابطهترین بخشهای کارگری کشور دانست. این بخش تقریبا تمامی کارگران زن شاغل به عنوان فروشنده و منشی و تمیزکار و ... را در بر میگیرد و غالب این گروه از زنان در شرایطی مشغول کار هستند که شامل هیچ نوع بیمه نمیشوند، آنان ناچار به تحمل اضافه کاری اجباری هستند که گاه حتی هزینه آن را نیز دریافت نمیکنند و این کارگران زن در بخش خدمات در بستر اشتغال خود تقریبا هیچ کدام از حقوق منطبق با قوانین وزارت کار را نیز دارا نیستند.
این برنامه یک روزه با همکاری انجمن ایران شناسی شعبه گیلان، انجمن آثار و مفاخر، انتشارات فرهنگ ایلیا، خرد سرای فردوسی، حوزه هنری، میراث فرهنگی شهرستان خمام و شهرداری و شورای شهر انزلی انجام خواهد شد.
بسیاری از کشورهای حاشیه خلیج فارس و همچنین همسایگان شمالی ایران با تکیه بر رشد اقتصادی و همچنین اتخاذ سیاستهای مختلف برای حمایت زنان شاغل توانستهاند به نرخ مشارکت اقتصادی بالای زنان دست پیدا کنند.
مطابق برآوردهای بانک جهانی، سطح مشارکت اقتصادی زنان در ایران آنقدر پایین است که در شاکله نظام اقتصادی ایران، میتوانیم آنها را، حاشیهنشینان تحصیلکرده خطاب کنیم! مسالهای که شمایلِ تمامقدی از بحرانِ شکاف جنسیتی در ایران را عیان میکند
اولین کنگره بینالمللی بانوان تاثیرگذار عصر جمعه ۳۰ دی ماه ۱۴۰۱ با حضور انسیه خزعلی معاون امور زنان رئیسجمهور و همسران رؤسای دولتهای کشورهای مختلف در سالن اجلاس سران برگزار شده بود که جمعی از آنها با حجاب اسلامی به زیارت حرم حضرت معصومه رفتند.
این آمارهای نگران کننده، اما گویای وضعیت واقعی زنان در بازار کار ایران نیست و میزان بیکاری آنان از آمار رسمی بالاتر است. وضعیت اشتغال زنان در سالهای اخیر و پس از شیوع ویروس کرونا با کاهش محسوس بیشتر مواجه شده است. کاهشی که در مسیر پیشرفت هر کشوری به سوی توسعه یک بحران جدی است و در وضعیت نا به سامان اقتصاد ایران مشکلی حتی بزرگتر نیز محسوب میشود.
اگرچه نرخ بیکاری در پاییز امسال نسبت به پاییز گذشته کاهشی بوده، اما از آن سو تعداد زیادی به جمعیت غیرفعال اضافه شده است. از این میان حدود ۲۴۲ هزار نفر از زنان از بازار کار خارج شدند. اما علت خروج زنان از بازار کار چیست؟
در چندین طرح اعلامی از سمت بانکهای فعال در شبکه بانکی، زنان میتوانند وام دریافت کنند. شرایط دریافت وام در تمامی این طرحها بلوکه کردن پول در بانک است.
حذف کار در شیفت شب برای زنان موضوعی بود که برای نخستین بار در دولت احمدی نژاد مطرح شد و حالا پس از یک دهه برای بار دیگر ابراهیم رئیسی آن را مطرح کرده است. اما این تصمیم چقدر اجرایی است و در صورت اجرا، چه تبعاتی دارد؟ رویداد۲۴ در این گزارش به تبعات حذف شیفت شب زنان پرداخته است.
آنچه به عنوان صدور مجوز دورکاری زنان شاغل دارای فرزند خردسال اعلام شده، درواقع همان بخشنامه سال ۸۹ سازمان ادارای استخدامی است که مجددا به دستگاه های اجرایی یادآوری شده است.